Propozycje zabaw dla Poziomek – 30.03.2020r

„Kwiecień plecień  bo przeplata trochę zimy trochę lata…”

1.Wyjaśnienie dziecku  znaczenia powiedzenia

2.Omówienie zjawisk atmosferycznych występujących w kwietniu (słońce, śnieg, deszcz, grad, burza)

3.Określenie przez dziecko dzisiejszej pogody

4.Wykonanie pracy plastycznej ,,Zegar-Pogody”

Do pracy potrzebne będą :

-wycinanki

-klej

-nożyczki

-kolorowe kartki lub papierowy talerz który możemy wykorzystać jako baza pracy poprzez tą pracę dziecko uczy się oprawnie posługiwać nożyczkami i klejem a także stara się wycinać samodzielnie rozwijając tym samym zdolności manualne

Propozycje zabaw dla Poziomek – 27.03.2020r

Warsztaty kulinarne mają wiele zalet – przede wszystkim wpływają na rozwój dziecka, które:

• poznaje i rozróżnia owoce, warzywa i inne składniki potrzebne w kuchni;
• rozwija swoją kreatywność – szczególnie dobrze widać to podczas przygotowywania deserów z owocami i/lub galaretką. Każda przekąska na pewno będzie nieco inna;
• rozwija zdolności manualne – przelewa, przesypuje, miesza różne składniki ze sobą;
• uczy się czerpania przyjemności z gotowania – zabiegani rodzice nie zawsze mają czas przekazać dzieciom, że wspólne spędzanie czasu w kuchni naprawdę może sprawiać mnóstwo frajdy;
• uczy się planowania sobie pracy i współpracy z innymi;
• doskonali matematykę – np. poprzez odliczanie liczby potrzebnych owoców

DESERY JOGURTOWE– idea tego typu deserów jest rewelacyjnie prosta. Wystarczy jogurt naturalny lub grecki i kilka innych składników, aby stworzyć naprawdę obłędny w smaku deser. Mając pod ręką podstawowe składniki możecie wspólnie wyczarować nawet tiramisu. Wadą jogurtowych deserów jest jednak konieczność oczekiwania – zwłaszcza, gdy wykorzystujesz galaretki.

Potrzebne będą: owoce (do wyboru), galaretka, ciasteczka (opcjonalnie musli), kubeczki na desery; opcjonalnie: czekolada, nutella, kakao, posypki do dekoracji.

Sposób wykonania: na dnie kubka/szklanki umieść pokruszone ciastka, herbatniki lub płatki śniadaniowe; przykryj je warstwą jogurtu (do którego można dodać nieco cukru pudru). Schłódź w lodówce. Przykryj owocami, stratą czekoladą/posypkami lub zalej tężejącą galaretką. Poczekaj, aż galaretka zastygnie.

Stemple z Ziemniaków-praca manualna rozwijająca wyobraźnię

Co jest potrzebne

Wykonanie ziemniaczanych stempli nie jest skomplikowane i nie wymaga bardzo dużej ilości rzeczy do ich przygotowania, jednak trzeba zebrać:
* ziemniaki,
* mały nożyk,
* ołówek,
* farby,
* pędzel albo małą gąbkę,
* blok techniczny.
Ziemniaków potrzeba tyle, ile chce się wykonać pieczątek.

1. Ziemniaki umyć, żeby wygodnie się je trzymało i dotykało bez brudzenia palców. Przekroić każdego ziemniaka na pół. Jeżeli posiadanie ziemniaki są bardzo duże, wtedy można odciąć jedynie końcówki.
2. Na płaskiej stronie ziemniaka narysować ołówkiem dowolny kształt. Może to być praktycznie wszystko, chociaż najlepiej, aby znak nie był przesadnie skomplikowany, ponieważ jego wycięcie może być problemem. Serce, koniczynka, znaki geometryczne, uśmiechnięta buzia są stosunkowo łatwe. W razie potrzeby można skorzystać z wzorów dostępnych w Internecie. Wzór wyciąć nożykiem w taki sposób, żeby stał się on wypukły w porównaniu do reszty ziemniaka, czyli odciąć miąższ wokół niego.
3. Wycięty wzór pomalować wybranym kolorem farby przy pomocy pędzla albo gąbki. Warstwa farby może być nieco grubsza, ale nie przesadnie, ponieważ wtedy zamiast znaczka na kartce wyjdzie niekształtna plama.Po pomalowaniu stempla przycisnąć go lekko do kartki papieru – ewentualnie do innego przedmiotu, np. pudełka drewnianego, które chce się ozdobić – po czym odsunąć delikatnie. Na kartce pozostanie wycięty wcześniej wzór. W taki sposób można tworzyć kolorowe obrazy, jak również ozdabiać laurki albo skrzyneczki na biżuterię.

   
Ćwiczenia gimnastyczne
Zaczynamy! Pamiętacie? najważniejsza głowa!
5 razy kręcimy główka w prawo i w lewo.
5 razy w górę i w dół.
Teraz główka stoi w miejscu, tylko oczka ćwiczą: w prawo, w lewo, w górę w dół.
Teraz robimy małe skrzydełka i kręcimy 5 razy do przodu i 5 razy do tyłu.
Teraz prostujemy skrzydełka i robimy to samo, duże koła do przodu i duże kola do tylu.
Rączki na bioderka i kręcimy tułowiem .
Strzepujemy rączki.
A teraz idziemy na spacerek. W miejscu!
Uwaga! Nadlatuje mucha! idziemy szybciej(w miejscu).
Mucha atakuje! biegniemy! W miejscu!
A teraz kładziemy się na plecach.
Jedzie rowerek na spacerek, jaki z przodu ma numerek? Dzieci kręcą nóżkami jak na rowerku.
Chyba już wystarczy… dzieci muszą nauczyć rodziców naszej gimnastyki!
A teraz pora na zdrową przekąskę.
Poszukajcie razem z rodzicami zdrowych produktów do jedzenia (marchewka, pietruszka, cebula, jabłka, banany itp.), podzielcie je na dwie grupy: owoce, warzywa. Czego jest więcej?
Miłego piątku!!!
A to link do piosenki https://youtu.be/OZTYeTEZ2wA

Propozycje zabaw dla Poziomek – 26.03.2020r

Grasz w zielone?

Gram! 

Masz zielone?

Mam!

To pokaż!

Kochane dzieci, dobrze wiecie, że kolor zielony to ulubiony kolor zieleni. Dzisiaj przez cały dzień szukamy tego koloru! Może jakieś zabawki? może nakrętki? może skarpetki? Jestem ciekawa czy dużo zielonych rzeczy znajdziecie… A teraz posłuchajcie bajeczki o zielonej kredce.

Bajka o zielonej kredce-Agnieszka Galica

Pewnego dnia, bardzo wcześnie rano, kiedy wszyscy jeszcze spali, w małym pudełku spały także kolorowe kredki.

Spała kredka niebieska, której śniło się niebo, spała kredka pomarańczowa i śniły jej się pomarańcze, żółtej kredce przyśniła się żółta cytryna, a zielonej kredce nic się nie śniło, bo właśnie się obudziła. Przeciągnęła się, ziewnęła i cichutko wyszła z pudełka. Rozejrzała się zielona kredka dookoła i zobaczyła, że wszyscy jeszcze śpią.
– Zrobię im niespodziankę i narysuję coś ślicznego – mruknęła i szur-szur-szur, narysowała wielkiego, puszystego, zielonego kota.
– Pobudka! – zawołała zielona kredka. – Pobudka, zobaczcie, co wam narysowałam!
Zaspane kredki wstawały powoli, ziewały, przecierały oczy ze zdumienia i… nagle wszystkie zaczęły się śmiać:
– Co to za kot, zielony kot, kto to widział zielonego kota!
Zielona kredka jeszcze bardziej pozieleniała ze złości:
– Co wam się nie podoba? Czy kot nie jest piękny? Ma sterczące uszy, długi ogonek i puszyste futerko. – Tak, ale kot nie może być zielony – powiedziały kredki.
Zielona kredka była bardzo zasmucona.
– Tak się starałam, a wam się nie podoba.
– Nie martw się, ty możesz narysować piękną, zieloną trawę i zielone listki, i zielony las, i zielony ogórek, i…
Ale zielona kredka już nie słuchała, zabrała się szybko do roboty i narysowała – wiesz co? – narysowała zieloną żabkę.

Zadanie: Narysujcie zieloną kredką to samo co w w bajeczce.

Praca plastyczna ,,Wesołe Rybki”

do pracy potrzebne będą:
klej biurowy
kolorowe papilotki na muffinki
kolorowe kartki z bloku rysunkowego
Słomka plastikowa
biała farba
kreatywne oczy

Papilotki dają nam możliwość tworzenia dowolnej pracy plastycznej poniżej przedstawiam państwu propozycje wykonania Kolorowych Rybek

Prace plastyczne to świetna zabawa dla dzieci w tym trudnym czasie, rozwijają ich zdolności manualne, a także percepcję wzrokową.

Miłej Pracy!

Propozycje zabaw dla Poziomek – 25.03.2020r

Propozycje zabaw dla Poziomek – 24.03.2020r

Propozycje zabaw dla Poziomek – 23.03.2020r

Wiosna to czas powrotów ptaków z dalekich, ciepłych krajów, gdzie spędziły zimę. To opowiadanie o tym, co przytrafiło się bocianom.

„Bocianie gniazdo”

Wiosna to czas ptasich powrotów. Wiele ptaków zimą odlatuje do ciepłych krajów, by wiosną powrócić do swoich gniazd. Taki zamiar miała para bocianów. Wiele dni byli w podróży. Cel ich wędrówki był już bardzo bliski.
– Rozpoznaję ten lasek. Już jesteśmy blisko. Zaraz zanim będzie nasza stodoła – poinformował pan bocian.
– To dobrze, jestem już bardzo zmęczona – narzekała pani bocianowa.
– Już wkrótce usiądziemy na własnym gnieździe – pocieszał pan bocian.
– Mam nadzieję, że nikt go nam nie zajął – zastanawiała się pani bocianowa.
Ptaki minęły lasek. Zataczając w powietrzu koła rozglądały się za swoim gniazdem. Powinno ono stać na dachu starej stodoły. Niestety, nigdzie nie mogli go dostrzec.
– Nie wiem co się stało, ale nie widzę naszego gniazda – poinformował pan bocian.
– Może pomyliliśmy miejsce, może jest tu jeszcze inny lasek – zastanawiała się pani bocianowa.
– To niemożliwe, tyle razy latałem nad tym miejscem. Znam tutaj każde drzewo. Przy tamtym starym dębie powinna stać stodoła, a na niej powinno być nasze gniazdo – przekonywał pan bocian.
– Polećmy tam i sprawdźmy to dokładnie – zaproponowała pani bocianowa.
Ptaki wylądowały na starym dębie. Dopiero teraz zauważyły, że stodoła z ich gniazdem została zburzona. Na dole były ruiny, wśród nich widać było rozwalone bocianie gniazdo.
– To straszne, jak to się mogło stać? – zastanawiał się pan bocian.
– Co my teraz zrobimy, gdzie zamieszkamy? – martwiła się pani bocianowa.
Nieoczekiwanie do rozmowy dołączył mały wróbelek, który siedział na gałęzi obok, w swoim małym gniazdku.
– Jesienią po waszym odlocie nawiedziła nas bardzo silna wichura. To ona rozwaliła stodołę i wasze gniazdo.
– Nie mam już naszego gniazda. Chyba będziemy musieli wrócić z powrotem do ciepłych krajów – smutnym głosem stwierdził pan bocian.
– To niemożliwe. Podróż tutaj była bardzo męcząca, nie dam rady raz jeszcze pokonać taka długiej drogi – użalała się pani bocianowa.
– Możecie zamieszkać na tym dębie – zachęcał mały wróbel, dodając – ja również kiedyś miałem gniazdo pod dachem stodoły. Po jej zniszczeniu uwiłem sobie gniazdko tutaj. To bardzo solidne i mocne drzewo. Nawet silna wichura nic mu nie zrobiła.
– To jest dobry pomysł, ale nasz gniazdo jest dużo większe od twojego. Nie wiem czy to drzewo wytrzyma taki ciężar – zastanawiał się pan bocian.
– To jest dąb, bardzo mocne drzewo, a tuż nad waszymi głowami jest gruby konar, doskonałe miejsce na gniazdo – zachęcą wróbelek.
– Nasze gniazdo jest nie tylko ciężkie, ale także bardzo długo się go buduje. Czy zdążymy je zbudować nim zniosę jajka? – zastanawiał się pani bocianowa.
– Ja chętnie pomogę – zaoferował się wróbelek, dodając – jestem mały, ale bardzo szybko latam. Zresztą na tym drzewie mieszka wiele innych ptaków. Myślę, że one również chętnie pomogą.
Tak też się stało. Wszyscy mieszkańcy dębu pomagali bocianom w budowaniu nowego gniazda. Już po kilku dniach było ono gotowe. W samą porę, bo pani bocianowa właśnie zniosła w nim jajka. Wszyscy mieszkańcy dębu bardzo się zaprzyjaźnili. Wieczorami słychać tam było ptasie śpiewy, a rano bociani klekot. Wszyscy tworzyli jedną, wielką, ptasią rodzinę.

 

Proszę, aby dzieci odpowiedziały na pytania dotyczące tekstu( staramy się, aby to były odpowiedzi całymi zdaniami)

-na czym stało pierwsze gniazdo bocianów?

-Co się stało ze stodoła?

-Kto udzielał rad bocianom?

-Na jakim drzewie powstało nowe gniazdo?

 

Ciekawa jestem, czy dzieci widziały kiedyś bociana i jego gniazdo?! Jest naprawdę wielkie! Możecie to zobaczyć oglądając film: Przygód kilka wróbla ćwirka odc.1

https://youtu.be/p56DdcUCs6c

 

Proszę, może dzieci spróbują zbudować ze słomek do picia takie gniazdo! Miłej zabawy!